Liesbeth Bredow - Picard
Ga nooit weg zonder groeten,
ga nooit weg zonder zoen.
Als je het noodlot zult ontmoeten,
kun je het nooit meer doen.
Ga nooit weg zonder te praten,
dat doet een hart zo’n pijn.
Wat je ’s morgens hebt verlaten,
kan er ’s avonds niet meer zijn.
ga nooit weg zonder zoen.
Als je het noodlot zult ontmoeten,
kun je het nooit meer doen.
Ga nooit weg zonder te praten,
dat doet een hart zo’n pijn.
Wat je ’s morgens hebt verlaten,
kan er ’s avonds niet meer zijn.
Uitvaartinformatie
De crematie heeft inmiddels in stilte plaatsgevonden.
Vul uw e-mailadres in en wij sturen u een herinnering.
Later een bericht plaatsen?
Mail mij een herinnering
Mail mij een herinnering
Herinneringen uit de late jaren '50 en '60. In de weekends bij Opa en Oma Manz. Je was daar vaak met jouw gezin. Niet te vergeten de Sinterklaasavonden die daar hebben plaatsgevonden. De feestjes die daar plaatsvonden. er zijn nog foto's die van die happenings getuigen. Jaren later (de jaren 80) zijn Marianne en ik meerdere keren bij jullie op visite geweest. De Flintermanstraat. We zijn altijd door jou allerhartelijks ontvangen. Ook was er een periode dat ik met (oom) Ade bij Tebodin (?) wedstrijd bridge heb gespeeld. Dat kwam door jou omdat jij daar hebt gewerkt. Fijne herinneringen. Het leven ging voor jou niet altijd over rozen. Ik hoop dat jij je rust hebt gevonden. Requiescat In Pace (R.I.P.).
Dit jaar zouden we voor het twintigste jaar bij elkaar in de straat wonen. In die bijna twintig jaar zagen we buren gaan en buren komen. Met velen hadden we nauwelijks contact, met sommigen hadden we regelmatig contact. Een pakketje hier, een praatje daar...
Geen van de buren spraken we zo vaak als Liesbeth. Ze was regelmatig buiten bezig en wanneer we elkaar zagen, wenkte ze ons graag voor een praatje. Vaak een geintje, soms een pijntje... Liesbeth was een markante verschijning wier trotse zelfstandigheid soms gebukt ging onder last uit het verleden. Laat het los, zei ik wel eens; maar nee...
Nu zien we haar niet meer op straat en is er geen praatje meer. Na bijna twintig jaar zijn we uitgepraat. We laten het los, maar missen haar nu al...
Liz, we kenden jullie al wel meer dan 20 jaar van onze reizen naar Gran Canaria, Riu Vista Mar. Je viel op , dat kan gezegd worden, zo'n mooie kleren dat je altijd aanhad. Ik denk dat ik hier spreek voor vele mensen die daar jaarlijks naartoe gingen.
Je had een humor waar wij goed mee om konden. Vorig jaar had je ons uitgenodigd bij jou thuis, wat spijt het ons dat we er niet geraakt zijn.
Probeer het wat "braaf" te houden daarboven en gooi af en toe een ster naar ons.
We blijven je herinneren als een goedlachse vrouw die ook haar miserie gekend heeft maar toch nog van het leven genoot.
Veel sterkte aan je vrienden, familie en iedereen die je gekend heeft.
Benny & Phyllis
Totaal onverwacht heb je ons verlaten, je had nog zo veel willen doen, reizen naar je broers in het buitenland. We hebben er geen woorden voor.
Het was een bedroevend vertrek en het kwam heel onverwacht.
Wij hebben vaak met elkaar gesproken over de lange afstand en ik ben blij dat ik Liesbeth verscheidene keren heb opgezocht.
Mijn condoleances aan de familie en ik hoop dat het kontakt kan worden behouden.
Liesbeth zal gemist worden en ik hoop dat ze nu vrede heeft.