Ontstaan van Urn to Be
Wij spraken oprichtster Daniëlle van Urn to Be over haar bijzondere werk. Daniëlle begon zo’n 15 jaar geleden met het maken van urnen. Dit vond zij zo bijzonder dat ze er destijds haar baan als opticien voor heeft opgezegd. Haar motivatie om te beginnen met het maken van urnen kwam voort uit een bezoek aan een crematorium. “Daar was alles zo strak, glad en rond. Zo is het leven toch ook niet?” Het idee om samen met nabestaanden urnen te maken kwam vanuit haar man, hij was een grote ondersteuning in het oprichten van Urn to Be.
Na haar eerste urnen-expositie voor familie en vrienden kwam Urn to Be van de grond. Daniëlle kreeg in korte tijd heel veel aanvragen. Hier was ze toen nog net niet helemaal op voorbereid omdat ze geen urnen voor buiten maakte. “Daar heb je een andere stooktechniek voor nodig, een waar hele hoge temperaturen worden gebruikt. Zodat de urn tegen alle weersomstandigheden kan.” Met inmiddels 15 jaar ervaring heeft ze deze techniek helemaal onder de knie en maakt ze zowel urnen voor binnen en buiten.
Aanvragen vanuit het hele land
Dat er vanuit het hele land aanvragen komen, is na 15 jaar nog altijd zo. Er komen heel veel verschillende mensen naar Daniëlle toe om samen met haar urnen te maken voor hun geliefden. Dit kan variëren van ouders die een kindje zijn verloren, tot dames die een urn maken voor hun overleden man. Ook zijn er mensen die bij leven al een urn willen maken samen met hun familie, omdat ze bijvoorbeeld ongeneeslijk ziek zijn.
Het komt vaak voor dat er meerdere familieleden mee komen voor het maken van de urn. “Omdat je niet allemaal tegelijk een urn kan maken, stel ik vaak voor om ook iets anders zoals een waxinelichtje of fotohouder te maken van dezelfde klei. Zo voelt de familie zich betrokken en neemt iedereen iets mee wat in verbinding staat met de urn van hun dierbare.”
Urnen in opdracht
Naast het samen maken van urnen, maakt Daniëlle ook urnen in opdracht. Hier probeert ze de familie zo nauw mogelijk te betrekken in het proces. “Een tijdje geleden kwam er een familie bij mij waarvan de moeder recentelijk was overleden. Een oudere dame die heel erg hield van Tina Turner. Zij dachten erover om de tekst ‘geluk staat je goed’ op de urn te zetten, naar een gelijknamig autobiografisch boek van de zangeres.” Zo maakt Daniëlle elke urn uniek en persoonlijk. Ook houdt ze gedurende het hele proces nauw contact met de familie, door regelmatig foto’s te sturen van de voortgang.
Een laatste eerbetoon
“Mensen vragen vaak aan mij of mijn werk niet ontzettend zwaar en emotioneel is, maar dat is het eigenlijk niet.” Wel voelt Daniëlle altijd een stukje spanning, omdat mensen het spannend vinden om bij haar te komen. Daarnaast hebben de meeste mensen nog nooit iets met klei gedaan, maar werken met je handen kan heel helend werken. Door het hele proces zie je echt een urn ontstaan. Meestal als de urn af is, na het glazuren, worden mensen wel emotioneel. Hoe bijzonder is het dat je de urn van je dierbare zelf gemaakt hebt. Het zelf maken van een urn, als een laatste eerbetoon. “Ik merk dat dit voor mensen vaak een stukje van het verdriet kan wegnemen in het rouwproces.”