Koen Weber

....niet alleen voor zijn familie en vrienden, maar ook voor talloze geologen en mijnbouwers. 

In Nederland kennen we Koen van Shell, de TU Delft, de PGK en SPE en andere geologische fora.

Een leven lang onderzocht hij ondergrondse reservoirs over de hele wereld en kon daardoor helder uitleggen hoe olie- en gasvelden beter konden produceren.

De AAPG benoemde hem in 2012 tot GeoLegend. Koen was een icoon en verdient een bronzen borstbeeld, hier in Den Haag.

Koen was een markante en geliefde figuur binnen de Delftse Mijnbouwgemeenschap. Hoewel we gedurende een korte tijd samen voor Shell hebben gewerkt ben ik hem daar nooit tegengekomen. Toen ik zelf later ook van Shell naar de TU Delft overstapte, was Koen al met emeritaat, maar nog steeds zeer betrokken bij het wel en wee van de Afdeling, en een geziene gast bij de maandelijkse Barbarborrels voor studenten en alumni in café het Noorden.  Ik heb hem daar leren kennen als een scherpzinnige, kritische maar ook zeer aimabele man met een groot gevoel voor humor en een enorme levenservaring die hij, met een mooie mengeling van ernst en luchtigheid, deelde met vele generaties studenten. Zijn basstem en pretogen waren daarbij een constante en ik zie hem in gedachte zitten aan de Mijnbouwtafel, of bij mooi weer op een bankje voor de gevel, onlosmakelijk verbonden met de Mijnbouwkundige Vereeniging. Hoewel nu wel degelijk losgemaakt van de fysieke aarde, zal hij ongetwijfeld nog lang voortleven in de herinneringen van velen. Ik wens u als familie veel sterkte, maar ook trots en mooie herinneringen aan iemand die voor velen van grote betekenis is geweest.

Net als Koen, heb ik Mijnbouw gestudeerd in Delft en net als hij ben ik daarna gaan werken voor Shell. We schelen elkaar 22 jaar en waar Koen zich specialiseerde in productie geologie richtte ik mijn aandacht op seismische data verwerking en interpretatie. Onze wegen kruisten in 1992. Ik werkte voor TNO in Delft en Koen was Hoogleraar aan de TUD. In die tijd deed ik onderzoek naar neurale netwerken en hoe die gebruikt konden worden voor het seismisch karakteriseren van reservoir gesteentes. Ik vroeg Koen of ik bij hem op dit onderwerp kon promoveren. Koen stemde toe en is samen met Prof. Jacob Fokkema mijn promotor geweest.

Koen heeft mij fantastisch begeleid. Hij was een geweldige inspirator en kon prachtig vertellen over relevante studies waaraan hij zelf gewerkt had. Na mijn promotie in 1995, kwam ik Koen regelmatig tegen op conferenties. Vaak kwam hij met zijn studenten op onze stand. Dat was altijd een feestje. Koen, de leermeester, wist iedereen te boeien met mooie anekdotes en diepe kennis van zijn vakgebied. 

Koen, ik zal je missen.

Net als Koen, heb ik Mijnbouw gestudeerd in Delft en net als hij ben ik daarna gaan werken voor Shell. We schelen elkaar 22 jaar en waar Koen zich specialiseerde in productie geologie richtte ik mijn aandacht op seismische data verwerking en interpretatie. Onze wegen kruisten in 1992. Ik werkte voor TNO in Delft en Koen was Hoogleraar aan de TUD. In die tijd deed ik onderzoek naar neurale netwerken en hoe die gebruikt konden worden voor het seismisch karakteriseren van reservoir gesteentes. Ik vroeg Koen of ik bij hem op dit onderwerp kon promoveren. Koen stemde toe en is samen met Prof. Jacob Fokkema mijn promotor geweest.

Koen heeft mij fantastisch begeleid. Hij was een geweldige inspirator en kon prachtig vertellen over relevante studies waaraan hij zelf gewerkt had. Na mijn promotie in 1995, kwam ik Koen regelmatig tegen op conferenties. Vaak kwam hij met zijn studenten op onze stand. Dat was altijd een feestje. Koen, de leermeester, wist iedereen te boeien met mooie anekdotes en diepe kennis van zijn vakgebied. 

Koen, ik zal je missen.

Als ik denk aan mijn neef Koen Weber, dan denk ik aan het huis van zijn ouders, tante Jo en oom Jan, aan de Waldeck Piermontkade in Den Haag.

Tanta Jo was de oudste zus van mijn moeder en toen wij in 1953 als repatrianten uit Indonesië kwamen (ik was toen vijf jaar) heeft het gezin Weber ons geweldig opgevangen. Koen en zijn broer Jan speelden daarin een belangrijke rol. Koen was weliswaar 14 jaar ouder dan ik, maar toch deden zij in de weekends spannende dingen met mij en mijn broer. Zo hebben Koen en Jan ons met een luchtbuks leren schieten in hun tuin en ons daarbij de strikte regels bijgebracht om dat veilig te doen.

Later bleek dat Koen heel mooi vogels kon tekenen en in gezelschappen vertelde hij altijd spannende verhalen over zijn geologiereizen in Spanje en avonturen tijdens zijn werk in Nigeria bij de Shell.

Na zijn pensioen heeft Koen nog een, door hemzelf geïllustreerde, bewerking gemaakt van de autobiografie van Jacob Schippers. Koen had het manuscript gekregen via Hendrik Schippers, de zoon van Jacob, die een achterneef was van Koen. Jacob leefde van 1838 tot 1915 en was kapitein op schoeners en stoomboten die op China en Indonesië voeren. Hij beleefde bloedstollende avonturen die door Koen gedetailleerd en zeer spannend zijn opgetekend en uitgegeven in het boek ‘Een Zeemansleven in de Negentiende Eeuw’.

Koen was een bijzonder en zeer inspirerend mens!

Ir. Ruud Goudriaan

Wij hebben Koen voor het eerst ontmoet eind jaren zestig in Nigeria. We leerden hem kennen als een markante persoon, veelzijdig, breedsprakig, joviale levensgenieter, gezellig en ook plaaggeest. Zo werd onze jongste dochter toen ze een mollige peuter was uitgemaakt voor hangbuik zwijntje wat met een ondeugende grijns werd gedebiteerd.

Vele herinneringen komen boven. Hessel die komende vanuit exploratie in Lagos met Koen als mentor productie geoloog werd. Onze trip ten noorden van Lagos naar de nijlpaarden in de Oilriver met Koen junior en Wendy. Een groot harta beest kruiste ons pad en de stuurmanskunst van Addy redde de situatie.

Over de jaren hielden we contact, bezoek aan de randstad als wij met verlof waren. Toen wij in Assen woonden en jullie jarenlang een huisje huurden in het oosten des lands en dan steevast bij ons langs kwamen .

Inmiddels beide met pensioen werden de ontwikkelingen op onze boerderij in Schuinesloot op de voet gevolgd. Elk jaar kwamen jullie hier, ook een keer met Wendy die toen getuige was van de geboorte van een kalf wat zij mooier vond  dan de dierentuin waar ze net gewest was. Als cadeau voor ons nieuwe huis kregen we een set placemats met toepasselijke afbeeldingen, op een staat een hangbuik zwijntje! Met een grote grijns werd het ons aangeboden. Later kreeg onze kleindochter van Koen een verhaaltje over Poekie door hem met zelfspot geschreven en geïllustreerd. Ja want dat kon Koen ook, verhalen vertellen en mooi tekenen.

In menig onderwerp heeft Koen zich verdiept wat resulteerde in verslagen verluchtigd met tekeningen van eigen hand. Zijn grijze cellen waren niet te stoppen, tot de ouderdom dit niet meer mogelijk maakte.

Wij bewaren warme herinneringen aan alle contacten en zijn dankbaar voor jullie vriendschap.

Louise en Hessel Wessels Boer

De dag dat ik mijn vaste contract ontving voor werk bij de Faculteit der Mijnbouwkunde en Petroleumwinning, kwam Koen voor zijn kennismakingsborrel als hoogleraar. Na mijn felicitaties en de dank voor het organiseren van "mijn" borrel, hebben we jaren goed en mooi mogen samenwerken in onderwijs en onderzoek. Ook kon hij nog wel eens memoreren over zijn jeugd; kattenkwaad in de duinen vlak na de tweede wereldoorlog. Dan kon ik zijn streken vergelijken met die van mijn vader in Hamburg.

De dag dat ik mijn vaste contract ontving voor werk bij de Faculteit der Mijnbouwkunde en Petroleumwinning, kwam Koen voor zijn kennismakingsborrel als hoogleraar. Na mijn felicitaties en de dank voor het organiseren van "mijn" borrel, hebben we jaren goed en mooi mogen samenwerken in onderwijs en onderzoek. Ook kon hij nog wel eens memoreren over zijn jeugd; kattenkwaad in de duinen vlak na de tweede wereldoorlog. Dan kon ik zijn streken vergelijken met die van mijn vader in Hamburg.

Denkend aan Koen, komen twee aspecten boven, die los staan van Shell, de mijnbouwpuzzels en andere MV-ontmoetingen. Koen was vier jaar ouder en had ook de oorlog heel bewust meegemaakt. Wij ontmoetten elkaar jaarlijks tot voor slechts enkele jaren bij de herdenking van de gevallenen bij het herdenkingsraam op Mijnbouw en de plaquette in de Aula. Ik meen mij zelfs te herinneren dat hij de steeds meer opspelende last van zijn heup een oorlogsherrinering was. Een andere herinnering betreft een MV-excursie naar het Ruhrgebied. Na een ingang van een oude en verlaten mijn te hebben bezocht, werd op weg naar een volgende mijn gevraagd wie van de medereizigers wel eens ondergronds waren geweest en daar hadden gewerkt. Dat bleken allen Koen en ik te zijn. Zèlfs van de vijf docenten/medewerkers van TUD bleek er niemand die ervaring te hebben. Koen hield toen een goed verhaal hoe dat leidt tot meer bewustzijn van veiligheid, saamhorigheid en ook verantwoordelijkheid voor elkaar.

Als 16 of 17-jarige paste ik op de Zaterdagmorgen bij de familie Weber op hun kinderen Wendy en Koentje. Toen ik eens op een avond oppaste bracht Meneer Weber mij naar de bus en sprak tegen de chauffeur "chauffeur wilt U dit kleine meisje veilig thuis brengen". Ik voelde mij toen wel een beetje opgelaten, maar het was zo lief bedoeld. Ook mocht ik wel eens mee naar een vakantie huisje in de bossen. Dan gingen we s'morgens om 5 uur op stap de bossen in om wilde zwijnen en herten te spotten. En zo heb ik nog heel veel mooie herinneringen aan die lieve en zorgzame Meneer Weber. 

Beste familie Weber,

Gecondoleerd met het verlies van Coen Weber.

Met een brok in mijn keel vernam ik vorige week zijn overlijden.

Ik heb van Professor Weber college gehad in de periode 1994-1996 als student Mijnbouwkunde en Petroleumwinning.

Af en toe zag en sprak ik Professor Weber nog tijdens activiteiten van de Mijnbouwkundige Vereeniging. Ik liet hem dan wel eens weten dat ik heel dankbaar was voor zijn lessen. Tot op de dag van vandaag gebruik ik nog bijna dagelijks de kennis en kunde die hij ons heeft bijgebracht. Laatst zei iemand dat Weber een development plan voor een olie- of gasveld met potlood op een A4-tje kon zetten en dan was het werk voor 80% gedaan. 

Hij was praktisch, fit for purpose, accuraat. Weber leerde ons hoe we de verschillende disciplines die nodig zijn om olie en gasvelden te ontwikkelen moesten integreren. Samen met zijn collega's (meeste in die tijd ook ex-Shell) hadden ze de opleiding goed en doordacht opgezet. Daarbij leerde Weber ons ook nog hoe investeringen werken. Alles bij elkaar denk ik dat Weber petroleum engineers van ons gemaakt heeft. Ik werk nu ongeveer 27 jaar an als ik mensen vertel hoe dingen werken in reservoirs en putten, dan gaat er vaak een wereld voor ze open. Dat komt in mijn beleving door Professor Weber.

Ook op sociaal vlak was Weber een voorbeeld voor veel studenten. Hij zorgde voor saamhorigheid, juiste mentaliteit (hard werken en plezier maken) en had een eindeloze lijst met mooie verhalen. Er waren mooie avonden in Het Noorden waar we aan tafel zaten met generaties studenten en ex-studenten uit de hele wereld samen met o.a. Professor Weber. Mooie herinneringen.

Ik ben Professor Weber zeer dankbaar.

Heel veel sterkte met het verwerken van het grote verlies.

Glück Auf!

Wouter Botermans

(Delft 1989-1996)

Koen heb ik leren kennen tijdens mijn tijd als promotiestudent in Delft. Om als afgestudeerd paleontoloog de overstap te maken naar reservoir geologie vroeg om een mentale strekoefening die voor mij enige tijd in beslag nam. Gelukkig was daar Koen die met zijn enthousiasme, welbespraaktheid, vrolijke anekdotes en kennis mij op het goede pad zette. Heel veel plezier hebben we (promovendi) gehad op de AIO zolder over de vele verhalen die Koen altijd had, direct werk gerelateerd dan wel over zijn reizen en archeologische interesses. Een man met een vlijmscherp inzicht en grote kennis van wie vele artikelen nog steeds staan als een huis. Een meester in het verbinden van geologen met reservoir ingenieurs. En ook een man met een groot hart, wat ik merkte toen hij mij zijn werk voor een kleinere oliemaatschappij geheel toevertrouwde. Hij was een voorbeeld voor mij, ik heb veel van hem geleerd, en waardeer hem bijzonder. De vele goede herinneringen blijven.