Richard Mulder

Wat een gemis, vriendelijk en altijd een praatje als hij je zag.
In mijn tijd dat ik fotografeerde voor mijn werk bij de Scheveningse Courant heb ik Richard Mulder leren kennen en dat was altijd gezellig en ik heb veel evenementen waar hij ook bij was mogen vast leggen 📸, het mooiste moment voor mij was de binnenkomst van Sail op Scheveningen ⚓️ vanaf de Gulden Leeuw ⛵️, de voorpret was al leuk, verzamelen bij Oma Toos en dan in groepjes met een shuttlebus naar de boot en daarop hadden we de grootste lol, mooie schepen en een onstuimige zee.
Wat een schrik van zijn snelle overlijden  maar hopelijk heb je nu rust 🙏💫

Veel te vroeg, nog steeds niet te bevatten. Wij zullen jou missen, zeker met de roti avonden en mooie fotomomenten. Maar de bijzondere herinneringen zullen voor altijd koesteren.

Deze foto vat precies samen hoe ik Ries voor altijd zal blijven herinneren!

Ik ben er voor jullie ❤️

R.I.P 💛💚

Lieve Richard, 

Wat is het een feest geweest om met jou te mogen werken bijna vier jaar lang. Inmiddels zijn we al anderhalf jaar geen collega's meer, maar wat een fijne beveiliger was jij! Altijd vrolijk, behulpzaam en waakzaam. Jij hebt het CJG in Rijswijk voor mij  (vele collega's en bezoekers) een stukje veiliger en gezelliger gemaakt. Daarnaast niet te vergeten, ook een bedreven fotograaf! 

Rust zacht lieve Richard, het ga je goed. Heel veel sterkte, kracht en liefde voor de nabestaande toegewenst. 

Liefs, 

Ik ken je nog vanaf dat ik samen werkte met je moeder in psz Carlijn. Daar zag ik jullie vaak samen met de kinderen, toen ze nog klein waren.  Rust zacht Richard,  heel veel sterkte voor familie en vrienden. 

Corrie ( oud collega van je moeder)

Lieve Richard,

Foto’s heb ik niet, maar wat hebben we het fijn gehad met jou als beveiliger op het Bogaardplein! Je was er altijd voor ons en we hadden een goede samenwerking, konden op je bouwen en met je lachen , en luisteren naar je mooie verhalen! Ook wisten we dat je lievelingsplek bij het CJG was, jouw plekje! Wat zal iedereen je enorm missen , maar na het laatste bezoek aan jou weten we ook dat je zo niet verder kon. Heel veel kracht toegewenst voor Saskia en je kinderen ✨

Liefs Anja 

Beste Saskia, Mitchel en Tanja, gecondoleerd en heel veel sterkte met het verlies van Richard. 

Lieve familie van Richard,

Met veel verdriet las ik over zijn overlijden.

Ik heb Richard twee keer mogen ontmoeten, toen hij Esmee en mij fotografeerde voor artikelen van Omroep West over onze orgaandonatie.

Hoewel hij zijn werk al had neergelegd en midden in zijn medische onderzoeken zat, wilde hij de tweede shoot in april toch doen omdat hij ons verhaal bijzonder vond.

Dat typeerde hem: vriendelijk, betrokken en oprecht geïnteresseerd.

Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht bij het verlies van jullie echtgenoot en vader.

Met oprechte deelneming, Nico en Nel Biesheuvel.
 

Vele evenementen was jij onze " huisfotograaf". Oog voor het werk wat verricht was, oog voor de mensen, oog voor details. Prachtige foto's van alles wat jij zag. Wij boekte je al ruim van te voren, omdat we je graag zagen. Het was vreemd om je afgelopen zaterdag niet te zien en hebben we ons evenement even naar jou gebracht. Hierdoor was je er voor ons toch een beetje bij, ik hoop dat je dit ook gevoelt hebt.

En dan plotseling een bericht dat je afscheid hebt genomen. Ik ben er stil van. We zullen aan je denken bij elk evenement, vergeten doen we je niet.

Een fijne reis.

De afgelopen maanden moesten wij jou al missen op het CJG.. Jouw humor, even een praatje en alle dingen die jij voor het CJG regelde (dat was nogal wat, kwamen we achter toen het wegviel). 

Rust zacht 🕊️🤍

Sterkte voor de nabestaanden 

Rust zacht amigo... 

We gaan je verschikkelijk missen, Macey zal je voor altijd herinneren en Jimmy zullen we alles over je vertellen! We nemen je voor altijd mee in ons hart. Niet me vader, maar wel mijn allergrootste vriend en groot voorbeeld! We houden van je amigo... voor altijd!

We wisten dat het er aan kwam, maar we zijn toch geschrokken hoe snel het gegaan is.

Richard, altijd aardig collegiaal en mededenkend. Bedankt voor al je mooie fotowerk dat we deelden als je iets exclusief had voor de bladen.

Je leed is gestreden - dat je mag rusten in vrede - dat heb je wel verdiend.

Wij wensen Saskia, Mitchel & Tanja heel veel sterkte en kracht. 

Wat blijft zijn de herinneringen en wat je hebt nagelaten.

Lieve Richard, wat een schok dat je er niet meer bent. 2 weken terug hadden we nog contact over of het Eykenburg zou worden of niet. Ik zei dat je hoop moest houden. Wat een verlies. Nu heb je rust van alle pijn en ongemak. Wat zal je sterk geweest zijn. Voor je vrouw en kinderen. Vele mensen kennen je en zullen je missen, net als ik. Want we hebben best wat keren samengewerkt. Dan was er weer een fotograaf nodig en vroeg ik jou. Bij buurtcentrum de Mussen en ook vorig jaar bij Anton Constandse. En alle overige keren. Je was altijd blij en flexibel en je maakte prachtige foto’s. In het leven draait het om gezondheid en dat is me nu helaas weer duidelijke geworden. Het leven is niet eerlijk en blijkbaar hebben ze boven een engel nodig. Rust zacht en ik hoop dat jouw familie alle mooie herinneringen vaak naar boven laat komen, liefs Kim Groenestein-van der Beek van Kim regelt dat wel.

Beste Saskia, Mitchel en Tanja

Wat komt zo'n bericht, ondanks dat je weet dat het gaat komen, toch altijd onverwacht en hard aan....

Ik herinner mij Richard als een vrolijke kerel, altijd gepassioneerd vertellend over zijn 2e grote liefde, het fotograferen.

Toen wij enkele jaren geleden aan Richard vroegen of hij een fotoverslag wilde maken van mijn vaders 90ste verjaardag was hij enthousiast en deed dat met veel passie waardoor mooie momenten voor eeuwig vast zijn gelegd .

Wij zagen elkaar eigenlijk alleen op verjaardagen maar hadden altijd leuke gesprekken. Niet alleen over zijn passie maar ook over zijn kinderen waar hij apetrots op was .

Ik kan helaas geen afscheid komen nemen de 6e i.v.m. mijn vakantie, maar wens bij deze  jullie alle sterkte toe met dit grote verlies.

Hans van Straaten

Lieve Richard  

ik heb je leren kennen als een mooi mens en ook wat maakte je mooie fotos En wat zullen we je missen 

Rust zacht 

Familie en vrienden heel veel sterkte we vergeten hem niet 

Van Fred van de wall 

Lieve Richard, 

Bedankt voor onze samenwerking, jouw grappen en steun. Door jouw aanwezigheid op het CJG heb ik mij geen moment onveilig gevoeld. 

Ik wens jouw familie alle kracht en liefde in deze moeilijke tijd. 

Je bent een held. Rust zacht. 

Liefs, 

Medina 

In gedachten: Richard

Met heel veel waardering, denk ik terug aan Richard.

Velen van ons hebben hem leren kennen via evenementen in Den Haag. Richard was de man met de camera, die met zoveel passie het wereldbeeld van onze stad op de gevoelige plaat vastlegde. Hij had een bijzonder oog voor wat er toe deed.

Zijn foto’s waren meer dan alleen plaatjes; het waren verhalen. Hij liet ons zien welke bijzondere en krachtige momenten er geweest waren, momenten die we anders misschien waren vergeten. Of het nu een groot evenement was of een kleinschalige bijeenkomst, Richard wist altijd de sfeer en de emotie treffend vast te leggen.

Zo herinner ik mij zijn prachtige foto’s van de kindvriendelijke beurs in de Broodfabriek, die ik had georganiseerd. Die beelden waren zo levendig en vol vreugde, dat ik er zowel online als in mijn drukwerk moeiteloos indrukwekkende communicatie mee kon voeren. Het was altijd een feest om zijn resultaten te mogen zien.

Dankbaar voor al die mooie herinneringen die hij voor mij en de stad Den Haag heeft gemaakt. Rust zacht, Richard. Nu heb je alle tijd in je volgende fase om de allermooiste, hemelse momenten vast te leggen.

Met een warm groet,
Peter

Lieve Richard, we leerden jullie kennen door jullie  lieve dochter Tanja. We zagen je vaak door de stad fietsen, met camera's, door weer en wind, om de mooiste foto's te maken. Door jou stonden we op de kade om Sinterklaas te ontvangen. Jij als altijd druk aan het werk en wij genoten van het feest.  Onze kleinkinderen groeiden met je op en voor hen was je hun grote vriend. Ook voor Melissa en Dennis was je een ware vriend. Toen je in januari tegen me zei dat je dacht dat je A.L.S. had, wilde ik dat niet geloven. In mei zagen we je, vlak voor de onderzoeken waar alle hoop op was gevestigd. Helaas, de behandeling sloeg niet aan. En toen kwam toch die afschuwelijke diagnose. Je wilde nog een keer naar de Efteling, een heel geregel, maar het lukte. De foto met jou en Macey in de Efteling staat sinds die dag naast haar bed. Afgelopen woensdag was het afscheid van jou toch nog zó plotseling. Veel te vroeg en veel te snel. Toch, als ik alle reacties zie op social media, heb je 3x  meer geleefd, beleefd en mensen ontmoet en geraakt met je mooie foto's dan menig ander. Rust nu maar uit.

Lieve Saskia, Tanja, Mitchel, heel veel sterkte en kracht in de komende tijd.

Veel liefs, Loek en Wendy

Lieve Richard, 
Als collega-fotografen kruisten onze paden vaak bij Haagse evenementen. Jij, altijd met die stralende lach en oprechte interesse in iedereen om je heen. Zelfs bij lastige lichtomstandigheden of hectische situaties bleef jouw humeur onverwoestbaar. Toen ik vertelde dat ik wilde over stappen naar een andere camera, gaf jij spontaan de beste adviezen. Ook op het gebied van instellingen, welke ik nog steeds koester en gebruik.

Toen ik je ooit vroeg om mee te doen aan een foto-expositie die ik organiseerde, reageerde je met enthousiasme, maar werd je geremd door bescheidenheid. Uiteindelijk stond je daar bij de openingsreceptie, trots en stralend tussen andere fotografen en bezoekers, met je eigen visitekaartjes, pennen en dat mooie shirt met je naam erop. Je genoot zichtbaar van het samenzijn en de waardering die je ontving. Dat je daarna nog bleef mee-eten met het hele gezin en een toost uitbracht op de expositie maakte de dag compleet. Een warme herinnering die me altijd zal bijblijven.

Je was een fijne collega, een motivator en een vertrouwd fotomaatje. Een vaste waarde in de persvakken en op het veld, iemand met leuke vaak droge humor. Maar zeker één die sfeer bracht waar jij kwam. De Haagse evenementenbranche heeft  een beeldmaker verloren die meer gaf dan alleen foto’s: je bracht licht, ook zonder flits.

Rust zacht, lieve Richard.

Aan de nabestaanden:
Weet dat Richard niet alleen herinnerd wordt om zijn prachtige foto’s, maar vooral om de warmte, rust en oprechtheid die hij uitstraalde. Met zijn glimlach en zijn oprechte belangstelling raakte hij mensen, vaak zonder dat hij het zelf besefte. Zo heeft hij blijvende sporen achtergelaten in duizenden harten; een nalatenschap die waardevoller is dan welk beeld dan ook.

Dank dat jullie hem met ons hebben gedeeld.

Ons contact bestond veelal uit posten op elkaars berichten op facebook en die natuurlijk ook delen. Af en toe een berichtje via messenger, en te vaak zagen we elkaar op een evenement. Altijd gezellig, altijd betrokken, altijd geïnteresseerd. 

Of dan kreeg ik weer een berichtje van mijzelf ergens: 'Gespot!' Wat ga ik die kleine, maar zo vaak voorkomende dingen missen. 

Je was alle edities van onze Houtwijk Halloween Experience bij ons. En de afgelopen keer niet... mijn zus Petra en ik maakten nog een filmpje voor je, zodat je er toch nog bij kon zijn. En een paar dagen later ineens dat bericht... He? Maar hoe, we hebben de 25e nog de hele dag zitten appen... hoe kan dat nou... 

Ongeloof... gemis... besef... 

En ik heb maar 1 foto van jou gemaakt... waarbij jij een foto maakt van mijn zus die zich klaarmaakt tijdens een van onze edities... Maar hij is me dierbaar, juist omdat het een verhaal vertelt, van jaren gruwelen, genieten, kletsen... Jij zag mensen... Wij zagen jou, en man wat missen we je nu al... 

En spijt, dat ik niet eerder bij je dat bakkie ben komen doen, ook al begreep je het, want ook mijn dochter is ziek en wordt niet meer beter. (SLE) Maar toch... 

Lieve Richard, tot ooit, daarboven, dan halen we dat bakkie in... Ik laat wel even op me wachten als je het niet erg vind, al leer jij me wel: Je hebt het niet voor het zeggen in het leven...

daarom vier ik het leven, je vond dat zo'n mooie spreuk van mij, ik hou m erin! 

Rust zacht lieverd! 

Met een glimlach denken we aan Richard Mulder, een vertrouwd gezicht op Haagse evenementen en festivals. Of het nu ging om de Sinterklaasintocht, de Royal Christmas Fair, Bevrijdingsfestival of een zomers stadsfestival, Richard was er steevast bij.  Altijd vriendelijk, met brede glimlach, altijd in voor een praatje en met zijn camera paraat.

Zijn foto’s verschenen o.a. bij Omroep West en Den Haag FM, waar hij met zichtbaar plezier het Haagse stadsleven in beeld bracht. Hij wist als geen ander de sfeer van de Hofstad vast te leggen: mensen die genieten, lachen en samenkomen. En hij was één van de weinige fotografen die zelf ook nog wel eens lachend op de foto verscheen.

Wat we allemaal bewonderden, was zijn grenzeloze inzet. Soms dook hij dezelfde dag op bij meerdere evenementen en we vroegen ons dan af hoe hij dat toch deed. Hij antwoordde steevast: 'op de fiets!' Zijn enthousiasme leek onuitputtelijk. Tegelijkertijd zagen we ook dat er weleens te veel van zijn goedheid werd gevraagd, iets waar we hem niet voor konden behoeden.

Richard Mulder bracht overal licht, warmte en vrolijkheid mee. Het Haagse uitgaansleven verliest een bekende glimlach en een vertrouwde blik achter de lens. Zijn aanwezigheid was een vanzelfsprekend onderdeel van de stad en dat zullen velen met ons missen.

Den Haag is een mooi mens armer, maar een blijvende herinnering rijker.

Rust zacht, Richard.

Ik zal Richard niet vergeten. We kwamen elkaar vaak tegen met de camera in de hand en konden altijd lachen om hoe dingen in Den Haag geregeld waren. We gaven elkaar tips, soms serieus, soms met een knipoog.

Richard vond dat ik alles erg rustig aanpakte en ik zei dan dat hij juist wat minder moest rennen. Daar konden we allebei hartelijk om lachen. Misschien rende hij omdat hij (te) weinig tijd had denk ik nu...

Maar hij was echt een fijne vent, vol energie en humor. Het is stil zonder hem.
Rust zacht, Richard.

Als oud collega van de NVD, kwam het nieuws keihard binnen.  Ik heb altijd zeer prettig met Richard samengewerkt vanuit de NVD alarmcentrale waar wij beiden gewerkt hebben. Later heb ik Richard via social media kunnen volgen. Via dit bericht wens ik zijn vrouw, kinderen, familie en nabestaanden heel veel sterkte om dit verlies te dragen. 

Lieve Richard, 

Een vriendin vertelde mij dat je ziek was, dat was een enorme klap.
Ik wilde je berichten, maar kon de woorden niet vinden. 
De dagen die volgde schreef ik elke dag een stukje en toen ik dacht "zo is het goed" dit kan op een kaart, was het te laat. 

Jij die er echt voor mij is geweest. Jij die zag wat niemand destijds zag. "Ze is nog maar een kind, een kind dat haar weg zoekt in deze wereld, maar haar hart zit op de goede plek". 

Jij zag wat mijn familie weigert te zien, zelfs nu nog, bijna 30 jaar later. Je hebt geprobeerd om het beter te maken, om te bemiddelen, maar het mocht niet baten. Dat heeft nooit aan jou inzet gelegen, noch de mijne, het was schoppen tegen een been dat er niet is. En dat heb ik ook al heel lang geleden geaccepteerd. Ik heb geen familie, nooit echt gehad ook. Maar hoe jij voor mij bent opgekomen is wat ik denk dat een grote broer zou doen. Door de omstandigheden heb ik je nooit kunnen vertellen hoeveel dat voor mij betekend, toen, nu en voor altijd. Jij hebt mij laten zien dat ik ertoe doe, dat ik waardevol ben en dat ik voor mezelf op mag komen, trots mag zijn op elke stap in de goede richting, niet alleen de overwinning. 

Ik had je zo graag laten weten hoe het nu met mij gaat, want het is mede dankzij jou, de lessen die je me hebt geleerd en de inzichten die je me hebt gegeven dat ik rechtop sta, letterlijk en figuurlijk. Je inzet was niet voor niks, het gaat goed met mij. 
Niet dat ik kan ontkennen dat jouw, voor mij zeer onverwachte overlijden veel verdriet doet en ik momenteel me echt gebroken voel, maar dat lijkt me niet meer dan logisch. Ik ben er altijd van overtuigd geweest dat jij als oude man met een camera in je hand deze wereld zou verlaten. 

Ik heb je lang gevolgd op social media. Zo wist ik in ieder geval dat het allemaal ok was, maar alweer wat jaren geleden ben ik helemaal van social media afgestapt en ik was er vol van overtuigd dat jou leven door zou gaan zoals het mij bekend was.
Dat was natuurlijk ook nog een hele tijd zo, maar toen ineens niet meer. 

Ik ben nog aan het verwerken dat je ziek bent, maar nu met de wetenschap dat je er niet meer bent. Die klap, moet nog komen. 

Al had ik graag de kans gehad afscheid van jou te kunnen nemen, kan ik niet anders dan ook dankbaar zijn dat ik jou altijd zal mogen herinneren voor wie je bent geweest. Niemand kon om jou heen, jij ging er altijd helemaal voor en dat is altijd jou succes geweest, zowel met je naasten als in je vak. De passie voor wie en wat jouw lief is zorgden ervoor dat jij werdt gezien en de graag geziene gast was, want jij zag hen ook, net zoals je mij zag. Jij zag mij voor ik mezelf kreeg te zien. Daar ben ik je eeuwig dankbaar voor, want dat is hoe ik mijzelf heb gevonden. 

*You made moments last a life time, now those moments will keep the memory of you, last beyond yours* 

Ik wens jouw gezin, verdere familie, vrienden en andere nabestaande alle kracht toe. 

Rust zacht lieve Richard.