Willem Adriaan Ludwig van Eeden

Mijn gedachten gaan uit naar mijn tijd bij de Raad van State, waar Wim van Eeden één van de meest sympathieke collega's was.

We deelden ook onze passie voor muziek en heb hem

ook in actie mogen zien en horen als muzikant.

Zijn gevoel voor humor op de werkvloer zal ik mij

altijd herinneren.

Als ik aan Wim denk, denk ik aan dertig jaar behulpzaamheid bij Charissa. Een bed afbreken of haar overal heenrijden. Altijd stond Wim klaar.

En wanneer ik langs kwam vanuit Helmond, maakte hij altijd heerlijke cappucino voor mij na die lange reis.

Misschien  begint ons leven aan het end?

En ben je er pas, als je er niet meer bent.

Toon.

Dankbaar voor al het goede wat hij heeft verricht

en dat helaas abrupt werd afgebroken en ook geen toekomst meer in zicht.

Voor de nabestaanden alle sterkte toegewenst en met de gedachte

Al is het nog zo donker, het wordt altijd wel weer licht.

Beste Johanna en familieleden, ik condoleer jullie met het verlies van jullie vader en opa. Wim was een wijs, bescheiden en heel beschaafd mens met een muzikaal talent. Ik had hem zo graag nog een keer gesproken. Allen sterkte gewenst, groeten Rob van Leeuwen

Een fijne herinnering aan Wim uit de tijd dat hij nog saxofoon speelde en ik met Wim en Johanna mee ging naar Reeuwijk voor de jamsessies en de fijne vakanties. Het was voor Wim ook geen probleem om mij ( of wie dan ook) te halen en/of te brengen zodat je niet op de fiets door het donker hoefde.

Op onze hobbyavonden zorgde Wim altijd voor een bakkie en een drankje: een prima gastheer dus!

We gaan hem missen xx

Lieber Wim,

Seit ich dich kennenlernen durfte ,warst du immer einliebevoller, respektvoller Mensch. Du warst immer hilfsbereit und fürsorglich. Ich habe mich immer gefreut dich bei Silke oder meinen Eltern zu treffen . Da ich kein hollüändisch kann, haben wir uns mit Händen und Füssen unterhalten. Doch meistens hast du versucht auf deutsch mit mir zu reden. Ebenso musste ich immer meine Kaffetasse festhalten, da du immer den Tisch abgeräumt hast, obwohl ich jedoch noch Kaffee trinken wollte. Jetzt bist du bei unseren Lieben da oben im Himmel und ich hoffe das du sie alle triffst und mit Ihnen eine schöne Zeit hast.  

Du wirst unvergessen bleiben

Astrid, Luca und Sven

Jij hebt degenen waar jij om geeft verlaten om degenen waar jij om gegeven hebt weer te zien.

Jij bent er nu niet meer, maar jij zult altijd in mijn hart zijn en als jouw naam genoemd wordt zal jij altijd op mijn netvlies verschijnen.

In de 48 jaar dat wij elkaar gekend hebben ben jij van baas en vriend uitgegroeid tot een volwaardig familielid en is jouw familie mijn familie geworden. Zij kunnen dan ook, indien nodig, altijd op mij rekenen.

Rust zacht Willem en misschien, zie boven, ooit tot ziens.

Peter Wilderink 

Ik herinner mij Wim als een lieve, zorgzame man en fijne en goede muzikant. De foto hierboven is gemaakt tijdens 1 van de vele optredens die we hadden met de Dutch Comets, waar ik een aantal jaren voor op het podium naast Wim stond. Dat was een mooie tijd.

Hij kon er wat van! Ik genoot van zijn saxofoon- of klarinetsolo's, jazzy en altijd goed! Soms zong hij zelfs een aardig moppie mee. Bescheiden, behulpzaam en altijd heel zorgzaam voor mij als jonge zangeres (ik was pas 18 jaar toen ik bij TDC begon). 87 geworden, is een mooie leeftijd, maar helaas is hij er nu niet meer. 

Dank Wim, voor je fijne persoonlijkheid, hulp en heerlijke muziek. Ook bij Johanna kon ik altijd terecht trouwens, in mijn tijd als best wel jonge meid bij de band, jullie zullen hem vast heel erg gaan missen, ook als vader voor Marcel, Peter en hun partners en natuurlijk als opa voor de kleinkinderen, waar het muziektalent van Wim ongetwijfeld wordt voortgezet. Rust zacht, lieve Wim.

Liefs, Lenie en Peter

Samen met Wim heb ik jarenlang muziek mogen maken. Hij op de saxofoon, ik achter het drumstel. We deelden tientallen jaren aan optredens, repetities en vriendschap. 
Eén herinnering zegt voor mij alles over wie Wim was. Na een optreden, tijdens barre weersomstandigheden, raakte ik met mijn auto in een slip en kwam naast de weg tot stilstand. Wim zag mijn koplampen verdwijnen en bedacht zich geen moment. Op een spiegelgladde weg reed hij achteruit om te kijken of ik hulp nodig had. Dat was Wim ten voeten uit: altijd alert, altijd betrokken, altijd bereid een ander te helpen. Ik koester deze en vele andere herinneringen. 
Wim was een bijzonder mens, muzikant en vriend. Ik zal hem missen.

Lieve Wim,
Met verdriet neem ik afscheid van jou. Ik zal je blijven herinneren als een man met een warm en goed hart, altijd behulpzaam en vol positiviteit. Je vriendelijkheid, je oprechte aandacht en je fijne manier van in het leven staan hebben mij geraakt en zullen me altijd bijblijven.
Je laat een leegte achter, maar ook veel mooie herinneringen. Wim, je zult altijd een bijzondere plek in mijn hart houden.

Rust zacht.

Met warme groet,
Homa 

Beste Johanna, Marcel, Peter en familie, gecondoleerd met dit verlies. 

Met warme herinnering denk ik aan Wim. Altijd een luisterend oor, goed in details, een ijzersterk geheugen en hele lange verhalen. Soms was ik de draad wel eens kwijt als ik zat te luisteren, maar dat maakte niet uit. Dat kon gewoon gezegd worden en dan zochten we weer op waar het eigenlijk ook al weer over ging.  Altijd klaar staand bij binnenkomst met thee of koffie? Altijd goed gemutst en tevreden met de kleine dingen. Gek op zijn auto's. Heerlijke wintervakanties gehad met jullie.  Fijn dat ik je heb gekend Wim. 

Ik koester de mooie herinneringen. 

Hallo Wim

Om een lang verhaal kort houden, zeg ik dus houdoe, goede reis!

nee zo kort houd ik het niet want dat deed jij ook niet.

Maar dit is wat jij altijd zei als je een verhaal wilde vertellen en verhalen vertellen dat kon je,

Als je iets gelezen had, of een programma gezien had op tv, dan kon je daar heel lang over praten. En vooral Soldaat van Oranje daar kon je boos om worden het was geschiedvervalsing, het klopte in jou ogen niet wie nou de echte oorlogsheld was,

En over Padang Indonesie waar jij geboren bent wist je ook veel te vertellen, dat je in een kamp had gezeten met je ouders tijdens de oorlog.

En over je diensttijd in nieuw Guinea vertelde je over de 40lang70 of de vierling en die ene Sergeant nou dat was zeker je vriend niet, en dat je een soldaat moest wegbrengen met de trein naar de gevangenis Nieuwersluis.

Maar er was voor jou maar 1 persoon waar jij alles voor deed; Johanna was jou alles.   Je bracht haar overal naar toe, desnoods naar de maan.  Bijna 55 jaar getrouwd was je met de liefde van je leven en zij was de prinses voor jou.

Muziek was ook een passie van jou, al kon je geen noot lezen, maar het geluid wat uit je saxofoon of klarinet kwam was schitterend,

Ik denk dat dit de reden was dat Johanna verliefd op je werd, je hebt haar betoverd met je muzikale klanken.

Jij was ook dienstbaar voor iedereen die je kende en hulp nodig had, je reed met familie of vrienden als zij dit zelf niet konden naar de winkel, dokter of ziekenhuis.

 En wat was jij toch trots op je zoons de ene Overste bij de Luchtmacht de ander Inspecteur bij de Politie, en hoe jij een keertje met Peter mee mocht rijden bij een oefening van de speciale eenheid.

Wat ook een grote liefde van jou was waren de auto’s.  Als er vogelpoep op zat,  werd hij meteen  gewassen. En het  liefst deed je er een doek overheen, maar dat heb je toch maar niet gedaan.

Helaas we zullen jou muziek en kort gehouden verhalen niet meer horen.

Wim

 “Semoga perjalananmu menyenangkan” ofwel goede reis

en we zullen je missen

ine en Jan❤️❤️