TEKST ANS MEIBORG FOTOGRAFIE STUDIO OOSTRUM

Zara maakt betaalbare eenpansgerechten die ze op locatie bereidt. Zara: “Ik wil mensen laten genieten van eten. Eten is emotie en ik associeer een maaltijd met vrolijkheid en gezelligheid. Er zijn veel mensen die alleen een opgewarmde magnetronmaaltijd eten. Ik wil daar graag een gezond en gezellig alternatief voor bieden. Thuis, in mijn geboorteland Tsjetsjenië, hadden wij vaak gasten over de vloer. Veelal vrienden van mijn vader, die voor zijn werk veel door landen als Georgië en Armenië reisde. Onze gasten kookten regelmatig gerechten uit de rijke Kaukasische keuken voor ons. Het waren gezellige avonden vol met nieuwe smaken en ingrediënten. Die beleving wil ik mensen graag bieden.”

Sociaal eetconcept

Zara was een succesvol ondernemer voordat ze in 2000 vanuit Tsjetsjenië naar Nederland kwam. Zara: “In het begin van de jaren negentig, toen de Sovjet Unie werd ontbonden, lagen de commerciële kansen voor het oprapen. De handel tussen voormalige Sovjetlanden zoals Rusland, Kazachstan en Moldavië was ingestort en moest opnieuw vorm krijgen. Ik handelde in allerlei producten: kleding, industriële goederen, verpakkingsmaterialen en etenswaren en ik reisde veel. Nadat ik hier mijn verblijfsvergunning kreeg, pakte ik mijn ondernemersactiviteiten weer op. Ik begon een tussenhandel in gedroogde groente en fruit. Toen de crisis uitbrak, verdiende ik echter niet genoeg en ging ik voor het eerst van mijn leven op zoek naar een baan. Ik belandde in de thuiszorg als huishoudelijke hulp. Ik vond het heel waardevol om als immigrant kennis te maken met de Nederlandse cultuur en geschiedenis. Ik ben dankbaar dat mijn cliënten hun verhalen over het verleden met mij willen delen. Het motiveerde mij om iets terug te doen, ook omdat ik ontdekte dat sommige van mijn cliënten niet meer zelf koken. Zo ontstond het idee om een sociaal maatschappelijk eetconcept te ontwikkelen.

Eten roept herinneringen op

Ik testte mijn idee uit door thuis een maaltijd te bereiden voor een grote groep. Ik ging rekenen: wat kost dat per persoon, is dat rendabel? Door groot in te kopen en te kiezen voor eenvoudige recepten, houd ik de kosten laag. Ik ben een mobiele kok. Overal waar een keuken is, bijvoorbeeld in een wijkcentrum of buurthuis, kan ik een maaltijd bereiden. Zo kwam ik terecht bij de Volharding en is het Menuutje Blijmaker ontstaan.

Ik gebruik alleen verse ingrediënten en voeg aan elk recept iets verrassends toe. Mijn kennis van andere landen en culturen verwerk ik in mijn gerechten. Eten roept herinneringen op. Ik weet bijvoorbeeld nog dat ik voor het eerst echte pilav (een Aziatisch eenpansgerecht met rijst) proefde. Dat was in Tashkent, de hoofdstad van Oezbekistan. Bepaalde smaken voeren je weer even terug in de tijd. In wat ik nu doe, komen mijn levenservaringen en de verhalen die mijn klanten met mij deelden bij elkaar. Dat is ook mijn advies: kijk om je heen wat er gebeurt in de samenleving en vind je eigen toegevoegde waarde. Dat geeft zo veel voldoening.”