Ing. Henk Kobus

Beste Tiny en kinderen,

Henk was voor mij een gewaardeerd projectleider.

Hij heeft me ook van een doeltreffend advies voorzien in een arbeidsconfict.

Voor zover ik weet ook altijd nog in de weer met zijn duiven.

Eens heb ik in paar duiven in Ridderkerk voor hem losgelaten en in een mum van tijd waren ze weer op de til.

May God strengthen you and your family.Please accept our sincere condolence for your great loss.

Regards,

Nitya & Purabi

Wilgendreef 26

Lieve ome Henk.

Een mooie herinnering... 

U noemde het zelf recent in de Tulen app.: hele verschillende mensen, maar samen een hele fijne familie. Iedereen is uniek en heeft een eigen rol binnen de groep/ familie. De ene opvallender dan de andere. U zag je niet snel over het hoofd. De toch wel bulderende aanstekelijke lach. Vroeger tijdens de zondagen bij opa en oma Tulen, de huiskamer vol ooms en tantes en de jongelui buiten op straat. Toch kregen we er wel iets van mee: ontzettend veel gezelligheid en ook regelmatig heftige discussies. Op latere leeftijd kwamen we als neven/ nichten meer met u in gesprek. Altijd geïnteresseerd in alles en iedereen, overal een duidelijke mening over, beetje uitdagen en plagen deed u graag. Kortom altijd levendige discussies/ gesprekken, passie. Wat ook altijd opviel: u was ontzettend blij, dankbaar, trots. Op uw gezin, tante Tiny, Erwin en later ook Clementine. Zoveel liefde, respect en plezier samen. Een voorbeeld. En daarmee hoort ook u tot de basis van wie ik/ wij zijn. De familiewortels. Ookal werd het contact door de jaren heen minder, ook door het wegvallen van familieleden/ generaties, de wortels/ stabiele basis dragen we allemaal met ons mee. Zijn een geschenk, geen vanzelfsprekendheid. Niet veel contact, wel veel gevoel. Bijzonder hoe dat werkt.

Sterk, tot het laatste toe zelf de regie en nog genieten van gezelligheid/ mooie momenten. Ook met de verpleging/ vrijwilligers zult u nog wel wat lol gemaakt hebben. Dan nu, een hele grote leegte laat u achter. De hemel is een ster rijker. De wereld, de familie maar natuurlijk bovenal uw gezin is een mooi mens/ maatje kwijt. Wij zijn in gedachten bij u/ hen en wensen hen heel veel sterkte. Rust zacht.

Lieve groet van Willem & Margareth

We hopen dat je, waar je nu ook bent, ook lekker kan hobbyen met duiven of dat er wat  PLC's zijn om te programmeren.

Sterkte voor Tiny, Erwin en Clementine!

Hallo Tiny , Erwin en Clementine

Heel erg gecondoleerd met het overlijden van Henk.

We hebben elkaar leren kennen, zo’n 45 jaar geleden, op de camping in Oostenrijk. Henk op een klapstoeltje voor zijn tent, een sigaar rokend en op een tafeltje voor zich een boekje over gesteente. Voor ons een onvergetelijke vakantie, ook omdat wij de liefde voor de bergen samen deelden. Na die vakantie hebben we elkaar nog een aantal keer gezien maar na verloop van tijd verwatert dat contact toch. Wel stuurden we elkaar ieder jaar een kerstkaart dus we waren elkaar niet vergeten.

We wensen jullie heel veel sterkte toe .

Met meelevende groeten van Wim en Mieke

 

Tiny en familie,

Wij wensen jullie veel sterkte.

Gecondoleerd, namens

Coen, Mala en Samara

Wilgendreef 28

Beste Tiny,

Ik schrok toen ik las dat Henk overleden is. Een droevig bericht dat me raakt. Ruim veertig jaar geleden was Henk een collega van me. Ik heb hem zeer gewaardeerd. Hij had veel inzet en was collegiaal. Zozeer dat ik verdriet voelde na zoveel jaar.

De laatste keer dat we elkaar gezien hebben, is zeven jaar geleden, Hij was nog vol energie en levenslust. Net als vroeger. Kortom een man om met vreugde aan terug te denken.

Het ga jou en je zoon goed bij het verwerken van dit grote verlies.

Bart Pors

Wij wensen Tiny, Erwin en Clementine heel veel sterkte met dit voor jullie grote verlies!

Wij houden hem in herinnering als een opgewekte, geinteresseerde buurman.

Frans en Ellen 

Tijdens de familie ontmoetingen zochten we elkaar altijd even op om bij te praten. Zijn enthousiasme en positieve levensinstelling zullen me altijd bijblijven

sterkte

Tiny, Erwin en Clementine,

Het blijft een hard gelach, je man en vader te verliezen maar het is nu eenmaal een onderdeel van het leven. We hopen dat hij niet veel geleden heeft en in rust is gestorven. We hebben elkaar kaar in ons leven niet veel gezien, maar we zijn nu even bij jullie verdriet. Jullie hebben samen vast een mooi leven gehad. Geniet van die gedachten om hem nooit te vergeten.

Heel veel sterkte deze dagen en de komende periode.

Wij hadden een band met Henk, die begon in 1970.

Henk en Tiny woonde op de van de Wateringelaan 33 in Voorburg. Toen Erwin werd geboren was het huisje te klein en verhuisden ze naar nr 194. aan de overkant. En wij trokken in op nr 33.

Liepen makkelijk bij elkaar binnen. Ik paste wel eens op Erwin als Tiny naar avondschool ging en Henk moest tafeltennissen.

Ook bracht Leo menig avondje door bij Henk die hem bijspijkerde met mechanica.

Klaverjassen deden we ook, Tiny en ik moesten het nog leren, veel hilariteit, we deden dat met een briefje naast de kaarten.

Tot 1977 woonden we dicht bij elkaar.

Daarna verhuisden wij richting Utrecht, maar de band bleef.

Soms was de eerste koffiestop op weg naar Frankrijk bij ons in Nieuwegein.  Jullie en wij ook, kwamen terug van vakantie met honderden dia's. Daar werd een mooie serie van gemaakt, soms creatief met draadjes wol en kopspelden. Dan werden er in de herfst dia avondjes geprikt waar we tot de kleine uurtjes van genoten. Zo rond 3 / 4 uur rolden we ons bed in. In het begin was dat op kussens op de grond, later werd het een logeerbed.

Onze eerste fietsvakantie samen langs de Loire was 'n feest. Elke dag het tentje afbreken en die ging in de bezemwagen. En wij stapten met 'n mooie route op de fiets. Onderweg had Tiny een klein brandertje bij zich waarop koffie ,thee of soep gemaakt werd. Op een avond werden we verrast met een BBQ van Coby en Albert die ook op de camping stonden. Later volgden er meer fietsvakanties. We  prikten met z'n 4 tjes een bestemming, vandaar uit  maakten we mooie tochten het was meestal in september en dan was het bramentijd !!! Alle zakjes in de fietstassen werden dan gevuld met bramen, soms riepen we oogkleppen op... door fietsen... alle zakjes zitten vol. En s' avonds werd er yatzee gespeeld.

Ook gingen jullie een keer mee met ons op wintersport in Oostenrijk.

We trakteerden  elkaar met verjaardagen vaak op 'n uitstapje, soms een theater bezoek of een fietstocht met pick-nick mand.

Ja we hebben veel gedeeld... veel plezier gehad... veel getoost... tot 3 weken geleden .... onze laatste toost in het hospice op het leven en de mooie herinneringen. Met dankbaarheid kijken we terug op een bijzonder mens die deel uit maakte van ons leven.

Leo en Margreet.

Tiny, gecondoleerd met dit vreselijke verlies. het bericht van Henk 's overlijden sloeg in als n bom. Voor ons heel onverwacht.

Herinneringen aan Henk gaan wat jaren terug. Het meerijden naar en van kantoor, eerst Boorlaan later Nijverheidstraat Rijswijk, en het wekelijkse tafeltennissen in de kantine. Jullie woonde toen nog op de Van de Wateringenlaan en wij in de Von Geusaustraat. Onderweg altijd gezellige gesprekken over van alles en nog wat. De privatisering van de DIV maakte daar een eind aan. Henk bleef ambtenaar en ik ging mee naar ICIM. Henk was altijd enthousiast, vrolijk en positief, we hebben wat afgekletst. Ook kwamen we bij elkaar over de vloer en kwam bij jullie de dia projector voor de dag zodat we konden genieten van jullie vakantiekiekjes. Ook leerden we toen papa's trots Erwin kennen. Helaas bleef het contact beperkt tot de gebruikelijke Kerstkaart.  Mede door de Kerstkaarten toch weer het contact opgepakt, was erg gezellig elkaar weer te zien. Hadden veel bij te praten. Jammer dat we dat niet meer kunnen herhalen. 

We wensen jou, Erwin en Clementine heel veel sterkte

Beste Tiny en familie, van harte gecondoleerd en veel sterkte, ook namens mijn zoon Thomas. 

Henk was een bijzonder vriendelijke en positieve buurman voor ons, altijd geïnteresseerd in berichten over ons leven. Ik zal al die praatjes door de jaren heen missen. Ik heb de mooie en originele kerstkaarten van jullie ook altijd bewaard.

Rust zacht!

Mariana, Mark en Thomas