Silly Rieff

Lieve Silvia,

We vonden deze foto nog....

Het is ongeveer 32 jaar geleden dat ik je leerde kennen. Je was 18 en had verkering met een ‘vriend’ van mij. Ik denk terug aan 1995, toen ik Ron ontmoette. Hij vertelde dat hij mij wilde voorstellen aan een leuke meid die hij had leren kennen in een shoarmatent in de binnenstad. Wat was het toeval, hij bedoelde jou. We hebben daar toen zó om gelachen.

Hoewel we niet heel veel contact hadden, bleven onze levens elkaar kruisen. Door de jaren heen zagen we elkaar af en toe: jij op de fiets naar je werk, in weer en wind langs ons huis, ik met de hond. Even praten, even zwaaien. Je woonde al lange tijd in Loosduinen. Via Facebook stuurden we elkaar zo nu en dan berichtjes. En wat was het leuk en gezellig toen je een keer bij ons thuis kwam, dat we het Eurovisie Songfestival met een groepje vrienden hebben zitten kijken op het grote filmscherm.

Toen ik van je hoorde dat je die vreselijke ziekte had, kwam dat hard binnen. En een paar weken geleden kwamen we je (alsof het zo moest zijn) tegen bij het verzorgingshuis Nolenshaghe waar mijn moeder ook woont. Je vertelde dat je in de hospice lag. Pff… We hebben toen nog even gebabbeld en beloofd bij je langs te komen, want je had op dat moment bezoek van je ouders en je zussen.

Eerverleden week zijn we bij je op visite geweest. Je lag in bed; je ouders, je oom en een zus waren er ook. We wilden alweer weggaan, omdat we dachten dat je het al druk genoeg had. Maar jij stond erop dat we binnenkwamen. Wat zijn we dankbaar dat we je toen nog hebben gezien.

Vandaag hoorde ik van je tante dat je bent ingeslapen. Zij hield mij de hele tijd op de hoogte van hoe het met je ging. Vanmiddag heeft mijn moeder, samen met de verpleegkundigen, je uitgeleide gedaan. Ze kwam net beneden in de hal en zag het gebeuren.

Lieve Sil, we vinden het vreselijk. Vooral voor je zoontje, en voor je ouders, zussen, familie en vrienden. Dat je nu geen pijn meer hebt, moeten we als troost nemen.

Rust zacht, lieverd.
Jim & Ron Kemper

Nog steeds ongeloof, zoals bij iedereen dat zal zijn.

Wat was jij een fantastische nicht. Een geweldig fijn persoon. Niets was je te gek in jouw leven.

Rust zacht lieverd...

We hebben zulke leuke momenten 

Mee gemaakt.   Samen gewerkt voor astito. Wat hadden we lol als we samen moesten werken.  En Samen stappen hoe gekker hoe beter 

Lieve nicht ga je zo missen. 

Lieve Familie van Sil,

Wij hebben Sil leren kennen als schoonzus. Sil is stoer, lief, teder, behulpzaam, gezellig, heeft humor en staat altijd voor iedereen klaar. Als we aan Sil denken, denken we oa aan de weekendjes weg en dan met z'n alle Skip-bo spelen. Waar Sil dan altijd zei als andere zich met haar spel bemoeide...ik heb mijn eigen tactiek...en ging dan lekker haar eigen gang. 

Lieve Sil...je wordt gemist!

Ik ken Silvia van het werk bij Sophie Revalidatie. We werkten op afd 4. Het was altijd gezellig om met haar samen te werken. Twee kwebbels bij elkaar, waardoor we ook weleens op de vingers werden getikt. Na vriendschap op de werkvloer, ging dit ook buiten werktijd door. Wat was de ontsteltenis groot toen Silvia na haar zwangerschap werd overgeplaatst. Verdriet en ongeloof, ik miste de gezellige samenwerking met Silvia .Ik heb Silvia leren kennen met het hart op de goede plaats, warm, behulpzaam en altijd het goede blijven zien in de mensen. Laatste groet, Tonnie Blokpoel 

Lieve Sil

Op de basisschool leerde ik je kennen. 
We waren beste vriendinnen  ik kwam bij jou thuis bleef ook wel eens slapen. 
We zijn ook naar de zelfde hogeschool gegaan daar ging we allebei een andere kant op.      Toen ik op me zelf ging wonen ben je nog een keer bij me thuis geweest en daarna hebben we lang geen contact meer gehad tot eind sep dit jaar.
Ik werk in de zorg op de gesloten Pg afdeling waar onze lievelingsjuf wonende we hadden het altijd over ons verhalen over schoolreisjes die de juf nog weet.De juf kon ons gewoon nog herinneren.

Toen het slecht ging met de juf en ik vroeg weet je nog wie ik ben zei de juf ik weet het nog de eerste keer dat je bij me in de klas kwam toe had ik het gevoel nu moet ik Sil zoeken had je heel snel gevonden. Gevraagd of je met mij langs de juf wilde gaan en samen wat leuks te gaan doen en lekker bij kletsen je zei gelijk ja leuk maar ik moet je wel zeggen ik ben ziek ik was heel erg geschrokken maar jij zei maak je niet druk nu gaat het nog goed moet alleen vaak naar ziekenhuis.

Ik vertelde tegen de juf waarneer je kwam omdat het heel slecht ging. 
Juf lag op bed deed haar ogen niet meer open en reageerde bijna op niks meer. Jij ging op het randje van haar bed zitten en de juf reageerde op niks tot jij zei nou juf als je niet wil dan ga ik wel weg op dat moment ging de juf haar hand omhoog en pakte jou bij je hand was zo mooi de volgende dag is de juf overleden wij zeiden tegen elkaar ze heb op Sil Rieff gewacht. Wij zijn nog lekker gaan eten en toen naar me huis gegaan lekker gepraat over onze leven we zijn ook nog langs je ouders gegaan en toen heb ik je naar huis gebracht. Wij hadden een gezellige dag gehad. We bellen vaak ik kon even niet meer naar je toe omdat je je niet zo goed voelde maar jij bleef positief en sterk.  Toen je in ziekenhuis lag kwam ik naar ziekenhuis en toen in de hospi wilde je nog mijn Klein kinderen zien dus heb ze mee genomen eerst kleinzoon toen klein dochter. 
 

Nou lieverd ben blij dat ik je weer gevonden heb jammer dat we niet meer tijd hebben gehad. Ik ga je missen lieve sil

Lieve silly

Wat ga ik jou ontzettend missen je blijft voor Altijd in gedachten Vandaag was de laatste keer dat ik afscheid kon nemen van jou,  wat hebben we gelachen samen .

Weet nog dat je als verrassing mee kwam op de verjaardag van gylianno hij werd 1 wat was dat een mooie leuke verrassing je bent nu een ster aan de hemel. Je was lekker gek lief en had een hart van goud. 

Samen wezen stappen ben zo blij dat ik jou nog heb gezien in de hospice ❤️ die momenten dat ik er was zou ik voor altijd blijven koesteren het gaat je goed daar boven en ooit zien we elkaar weer 

rust zacht lieve silly 🕊🙏❤️

Lieve silly

Oompie zo noemde je me altijd. Altijd op de fiets achter ons huis ff zwaaien naar ome donald en tante yvon.

Ik ga jou heel erg missen ik herinner jou zo als je was gek lollig en soms een tikkeltje eigenwijs maar wij kennen jou niet anders  

Je hoeft niet meer te vechten niet meer te strijden je hebt nu eindelijk jou rust ik wens justin en anja en ger en al je zussen veel sterkte en kracht 

Rust zacht silly🕊❤️✨️🙏

Liefs van ome donald